шырыхь
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [ʂǝ'rǝħ]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [ш] + -ы + -ры + [хь]
СКЛОНЕНЭ
| Закъуэ бжыгъэ | Куэд бжыгъэ | |||
|---|---|---|---|---|
| Мыбелджылы | Белджылы | Мыбелджылы | Белджылы | |
| Именительнэ: | шырыхь | шырыхьыр | -- | шырыхьхэр |
| Эргативнэ: | шырыхь | шырыхьым | -- | шырыхьхэм |
| Послеложнэ: | шырыхькӀэ | шырыхьымкӀэ | шырыхьхэкӀэ | шырыхьхэмкӀэ |
| Обстоятельственнэ: | шырыхьу | шырыхьырауэ | шырыхьхэу | шырыхьхэрауэ |
МЫХЬЭНЭ
- Бейгуэл, зекӀуэ кӀуэхэм я нэхъыжьым, я тхьэмадэм и Ӏэпыдзлъэпыдз, и Ӏэщэзехьэ, пшэрыхь.
- ЩакӀуэ Ӏэзэ, щакӀуэ шэрыуэ, пшэрыхь.
- КъащэкӀу, зил яшх Ӏэщ (щыхь, мэз бжэн, тхьэкӀумэкӀыхь н. къ.), пшэрыхь.
- Шхын зыгъэхьэзыр, зыпщэфӀ, шхын гъэхьэзырын зи ӀэщӀагъэ; пщафӀэ, пшэрыхь.
ЩАПХЪЭХЭР
- Бзылъхугъэ шырыхь хущанэ. Псалъэжьхэр
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- шырыхь: 1. a horseback knigth's squire 2. a marksman-hunter 3. game (animal) 4. cook
УРЫСЫБЗЭ
- шырыхь: 1. оруженосец при рыцаре-наезднике 2. меткий охотник 3. дичь 4. повар
БИБЛИОГРАФИЕ