хэкӏыхьын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [xɐtʹʂǝˈħǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• хэ- + [кӏ] + -ы + -хь + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "хэкӏыхьын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. КъэкӀ, хэхъуэ гуэрым и пкъым хиубыдэн, хэубыдыхьын.

ЩАПХЪЭХЭР

• Къэрней жыгым фӀэдзапӀэ хиукӀар къыщӀэмыщыжу хэкӀыхьащ. Ӏуащхьэмахуэ, журнал (художественный)

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• хэкӏыхьын: growing branches, become solidly rooted swh (for example, the trunk of a tree)

УРЫСЫБЗЭ

• хэкӏыхьын: обрастая, закрепиться где-л. (напр. в стволе дерева)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын