хэжын
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [xɐˈᶎǝn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- хэ- + [ж] + -ы + -н
СПРЯЖЕНЭ зэгъэзэхуэжын
Глагол лъэмыӏэс "хэжын"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- Зыгуэрым жэкӀэ хэкӀын.
- Зыгуэрым хэкӀыу жэн (п. п. псыр мэзым).
- И ныбжьым емылъытауэ хэхъуэн, зэуэ лъагэ хъун (цӀыхур).
ЩАПХЪЭХЭР
- Шы къахум зы хакӀуэ яфӀэкӀуэжыну хэжащ. ӀуэрыӀуатэ, фольклор
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- Мэзым хэжын.
- Пабжьэм хэжын.
- Псы цӀыкӀур мэкъупӀэм хож.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- хэжын: 1. run out from swh, from amidst or among sth 2. flow out of swh (from amidst or among sth) 3. stretch to one's full height (about a person)
- Мэзым хэжын: run out of the forest
- Пабжьэм хэжын: run out of a thicket
- Псы цӀыкӀур мэкъупӀэм хож: a small stream flows out of the meadow.
УРЫСЫБЗЭ
- хэжын: 1. выбегать откуда-л., из чего-л. (из какой-л. среды, массы) 2. вытекать из чего-л. (из какой-л. массы) 3. тянуться в рост (о человеке)
- Мэзым хэжын: выбегать из леса.
- Пабжьэм хэжын: выбегать из зарослей.
- Псы цӀыкӀур мэкъупӀэм хож: маленький ручей вытекает из луга.
БИБЛИОГРАФИЕ