хуэӏуэтэщӏын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [xʷɐʔʷɐtɐ'ɕʹǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• хуэ- + [ӏуэт] + -э + [щӏ] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "хуэӏуэтэщӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Плъэгъуа, зэхэпха гуэр нэсу жыӀэжыфын.

ЩАПХЪЭХЭР

• Сырымэ къалэшхуэм щыкӀуам илъэгъуар иӀуэтэж пэтми хуэӀуэтэщӀкъым. Сов. Къэбэрдей ӀуэрыӀуатэ, сборник

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• хуэӏуэтэщӏын: be able to or know how to tell exhaustively (about sth seen, heard or experienced)

УРЫСЫБЗЭ

• хуэӏуэтэщӏын: суметь исчерпывающе рассказать (что-л. увиденное, услышанное, пережитое)

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын