хуэщтэн
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [xʷɐ'ɕtɐn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- хуэ- + [щт] + -э + -н
СПРЯЖЕНЭ
зэгъэзэхуэжынГлагол лъэӏэс "хуэщтэн"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- Зыгуэрым папщӀэ зыгуэр къэщтэн, къыхуэщтэн.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- хуэщтэн: take sth for sth
УРЫСЫБЗЭ
- хуэщтэн: взять что-л. для кого-л.
БИБЛИОГРАФИЕ
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [xʷɐ'ɕtɐn]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- хуэ- + [щт] + -э + -н
СПРЯЖЕНЭ
зэгъэзэхуэжынГлагол лъэмыӏэс "хуэщтэн"-ым и спряженэр
МЫХЬЭНЭ
- Зыгуэрым папщӀэ зыгуэр къэщтэн, къыхуэщтэн.
ЩАПХЪЭХЭР
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- хуэщтэн: be able to raise or take sth (for example, sb or sth unnoticed)
УРЫСЫБЗЭ
- хуэщтэн: смочь поднять, взять (напр. кого-что-л. незаметно).
БИБЛИОГРАФИЕ