пыкъутыкӏын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [pǝqʹʷǝtǝˈtʹʂǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• пы- + [къут] + -ы + -кӏ + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "пыкъутыкӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Зыгуэрым и кӀапэр къутэн.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• пыкъутыкӏын: break or chip off the end or edge of sth.

УРЫСЫБЗЭ

• пыкъутыкӏын: отломить, отколоть конец, край чего-л.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [pǝqʹʷǝtǝˈtʹʂǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• пы- + [къут] + -ы + -кӏ + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "пыкъутыкӏын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Пыуда хъун, къутэу пыкӀын.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• пыкъутыкӏын: be broken or chipped off the end or edge of sth.
• Мастэпэр пыкъутыкӀащ: the end of the needle broke off.

УРЫСЫБЗЭ

• пыкъутыкӏын: отломиться, отколоться от конца, края чего-л.
• Мастэпэр пыкъутыкӀащ: отломился конец иглы.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын