епхэуэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [je:pxɐ'wɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• е- + [пх] + -э + [у] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "епхэуэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. Зыдридзеин, зыпхырыун; зыхъунщӀэурэ Ӏэпкълъэпкъыр зедзэн, етхэуэн.
2. ЗыхъунщӀэн, мыдэн, етхэуэн.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• епхэуэн: 1. kick, strike with one's hoofs (about hoofed animals) 2. balk, act stubbornly

УРЫСЫБЗЭ

• епхэуэн: 1. брыкаться, лягаться (о копытных животных) 2. артачиться

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын