дэкъугъеин

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [dɐqʹʷǝʁe:'jǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• дэ- + [къугъ] + -ей + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "дэкъугъеин"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. И щхьэр дэгъэзеяуэ къугъын (хьэм, дыгъужьым хужаӀэ).

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• Хьэр докъугъей.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• дэкъугъеин: howl with your head raised up (about a dog or a wolf)
• Хьэр докъугъей: the dog is howling with its head raised.

УРЫСЫБЗЭ

• дэкъугъеин: выть, задрав голову (о собаке, волке)
• Хьэр докъугъей: собака воет, задрав голову.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын