дыргъын

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭМЫӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [dǝr'ʁǝn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• [дыргъ] + -ы + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэмыӏэс "дыргъын"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. ГъущӀхэкӀ папцӀэ гуэр (п. п. шэмэдж, фӀанэ) зы быдэ гуэрым (п. п. мывэм, удз лъабжьэ быдэм) жьэхэуэу макъ ищӀын.

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ.
• Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• дыргъын: ring, clink (for example, about a hoe or scythe)
• ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ: the hoe hit the stone with a clink.
• Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ: the scythe clinked when it hit a St. John's wort pant.

УРЫСЫБЗЭ

• дыргъын: звякнуть (напр. о тяпке, о косе)
• ФӀанэр мывэм хуэзэри дыргъащ: мотыга звякнула, ударившись о камень.
• Шэмэджыр шэмэджгъэдыргъым хуэзэри дыргъащ: коса звякнула, ударившись о растение зверобоя.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын