дыджагъ
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [dǝ'dᶎɑ:ʁ]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [дыдж] + -а + -гъ
СКЛОНЕНЭ
Закъуэ бжыгъэ | Куэд бжыгъэ | |||
---|---|---|---|---|
Мыбелджылы | Белджылы | Мыбелджылы | Белджылы | |
Именительнэ: | дыджагъ | дыджагъыр | -- | дыджагъхэр |
Эргативнэ: | дыджагъ | дыджагъым | -- | дыджагъхэм |
Послеложнэ: | дыджагъкӀэ | дыджагъымкӀэ | дыджагъхэкӀэ | дыджагъхэмкӀэ |
Обстоятельственнэ: | дыджагъыу | дыджагъырауэ | дыджагъхэу | дыджагъхэрауэ |
МЫХЬЭНЭ
ЩАПХЪЭХЭР
- Хэт и гугъэнт уэ щэхуринэм КъызжепӀэфыну уэ дыджагъ. Балъкъэр Фоусэт
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- дыджагъ: 1. bitterness (for example, of a medicine) 2. anger, bile
УРЫСЫБЗЭ
- дыджагъ: 1. горечь (напр. лекарства) 2. злость, жёлчность
БИБЛИОГРАФИЕ