динэгъу
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ
ЭТИМОЛОГИЕ
< хьэрыпыбзэ: دين = дин
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [di:ˈnɐʁʷ]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [дин] + -э + -гъу
СКЛОНЕНЭ
Закъуэ бжыгъэ | Куэд бжыгъэ | |||
---|---|---|---|---|
Мыбелджылы | Белджылы | Мыбелджылы | Белджылы | |
Именительнэ: | динэгъу | динэгъур | -- | динэгъухэр |
Эргативнэ: | динэгъу | динэгъум | -- | динэгъухэм |
Послеложнэ: | динэгъукӀэ | динэгъумкӀэ | динэгъухэкӀэ | динэгъухэмкӀэ |
Обстоятельственнэ: | динэгъуу | динэгъурауэ | динэгъухэу | динэгъухэрауэ |
МЫХЬЭНЭ
- ЦӀыху (е лъэпкъ) гуэрым и диным ит нэгъуэщӀ цӀыху (е лъэпкъ).
ЩАПХЪЭХЭР
- Щамил и динэгъухэр гъусэ ищӀауэ илъэс ӀэджэкӀэ Урысей пащтыхьым езэуащ. ӀуэрыӀуатэ, фольклор
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- динэгъу: a person of the same faith or religion; co-believer
УРЫСЫБЗЭ
- динэгъу: единоверец, единоверка
БИБЛИОГРАФИЕ