дауэгъу
АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)
ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ЩЫӀЭЦӀЭ
ЭТИМОЛОГИЕ
КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ
- IPA [dɐ'wɐʁʷ]
ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ
- [дау] + э + [гъу]
СКЛОНЕНЭ
| Закъуэ бжыгъэ | Куэд бжыгъэ | |||
|---|---|---|---|---|
| Мыбелджылы | Белджылы | Мыбелджылы | Белджылы | |
| Именительнэ: | дауэгъу | дауэгъур | -- | дауэгъухэр |
| Эргативнэ: | дауэгъу | дауэгъум | -- | дауэгъухэм |
| Послеложнэ: | дауэгъукӀэ | дауэгъумкӀэ | дауэгъухэкӀэ | дауэгъухэмкӀэ |
| Обстоятельственнэ: | дауэгъуу | дауэгъурауэ | дауэгъухэу | дауэгъухэрауэ |
МЫХЬЭНЭ
- ДауэнкӀэ пэщӀэщӀэгъу.
- СудкӀэ узыгъэкъуаншэ.
ЩАПХЪЭХЭР
- Узыщыгугъыр уи дауэгъущ. Псалъэжьхэр
ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР
- ЩӀалэм дауэгъу къыхуэхъуар игъэкӀуэтыгъуей хъунут.
- Суд зытращӀыхьым и дауэгъур къэпсэлъащ.
НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР
ИНДЖЫЛЫБЗЭ
- дауэгъу: 1. opponent in a dispute or argument 2. plaintiff
- ЩӀалэм дауэгъу къыхуэхъуар игъэкӀуэтыгъуей хъунут: it became obvious that the young man's opponent (the plaintiff) would be unyielding.
- Суд зытращӀыхьым и дауэгъур къэпсэлъащ: The defendant's opponent began to speak (to give evidence)
УРЫСЫБЗЭ
- дауэгъу: 1. соперник в споре 2. истец
- ЩӀалэм дауэгъу къыхуэхъуар игъэкӀуэтыгъуей хъунут: стало очевидным, что оппонент (истец) мальчика будет неуступчив.
- Суд зытращӀыхьым и дауэгъур къэпсэлъащ: Оппонент подсудимого начал говорить (давать показания)
БИБЛИОГРАФИЕ