гъэпыхьэн

АДЫГЭБЗЭ (КЪЭБЭРДЕЙ-ШЭРДЖЭСЫБЗЭ)

ПСАЛЪЭ ЛЪЭПКЪЫГЪУЭ: ГЛАГОЛ ЛЪЭӀЭС

КЪЭПСЭЛЪЫКӀЭ

• IPA [ʁɐpǝ'ħɐn]

ПСАЛЪЭ ЛЪАБЖЬЭ

• гъэ- + [пыхь] + -э + -н

СПРЯЖЕНЭ

Глагол лъэӏэс "гъэпыхьэн"-ым и спряженэр

МЫХЬЭНЭ

1. пыхьэн I псалъэм и каузатив.

ПСАЛЪЭ ЗЭПХАХЭР

• Хьэм сабийр игъэпыхьащ.

НЭГЪУЭЩӀЫБЗЭКӀЭ ЗЭДЗЭКӀАХЭР

ИНДЖЫЛЫБЗЭ

• гъэпыхьэн: causative for пыхьэн I: make cry or sob loudly
• Хьэм сабийр игъэпыхьащ: the dog made the child cry loudly.

УРЫСЫБЗЭ

• гъэпыхьэн: каузатив к пыхьэн I: заставить сильно плакать, рыдать
• Хьэм сабийр игъэпыхьащ: собака застивила ребёнка сильно плакать.

БИБЛИОГРАФИЕ

Библиографием еплъын